De overgang. Het lijkt in mijn beleving een veelbesproken onderwerp te zijn. Om me heen hoor en lees ik dan ook steeds vaker allerlei uiteenlopende gesprekken over methodes en tips die de veranderingen van deze hormonale verschuiving gunstig zouden kunnen beïnvloeden. Althans dat is het idee.
Ik heb daar echter zo mijn twijfels bij.
Voor mij lijkt het (op dit moment) volstrekt helder te zijn dat de overgang een absoluut natuurlijke en intelligente uiting van het lichaam is. Het gaat vanzelf. De (over)gang naar een andere fase. En dus, met alle bijbehorende uitingen die daar blijkbaar bij horen.
Toch valt er wat mij betreft hierin (ook steeds weer) iets essentieels te zien;
We hebben namelijk (altijd overigens) met ons ‘denken’ de mogelijkheid om tijd en betekenis te creëren. En in dat laatste aspect zit een interessante aanwijzing die ik vanmorgen tijdens het wandelen opeens voor me zag.
Het woord OVERgang veranderde naar INgang met als uitleg dat OVER suggereert van het een naar het ander te gaan. En IN suggereert dat we al van het een in het ander ZIJN.
En ja, dit zijn uiteraard ook maar weer woorden… Toch gaf die kleine verandering van letters, aan mijn kant over dit onderwerp even een heel verhelderend gevoel.
Want IN de realisatie van dit moment IS alles al DIT. Het lichaam ook. Geen tijd en geen betekenis. Gewoon deze uiting (hoe zich dan ook uit) Nu en weer nu.
Dit maakt alle verschillende lichamelijke veranderingen als een onmiddellijkheid echt veel logischer en behoeft dan ook geen ‘denken’ (tijd en betekenis) meer. Het gaat al vanzelf. Nu al.